Η μακρά ιστορία των ξεχωριστών παιχνιδιών για αγόρια και κορίτσια δείχνει ότι το μάρκετινγκ βάση φύλου έχει μία ουσιαστική επίπτωση στα παιδιά
της Natasha Daly
Το άρθρο εμφανίζεται στο τεύχος Ιανουαρίου 2017 του National Geographic magazine.
Για τους ενήλικες, το παιχνίδι είναι ένα διάλειμμα από τη ζωή. Για τα παιδιά, ειδικά στα πρώτα στάδια της παιδικής ανάπτυξης, το παιχνίδι (play) είναι ζωή, και τα παιχνίδια (toys) είναι εργαλεία της πρώιμης μάθησης. (σ.τ.μ.: στα ελληνικά οι αγγλικές λέξεις play και toy αποδίδονται ως παιχνίδι/παιχνίδια)
Αυτό περιλαμβάνει και τα μαθήματα για το φύλο. Η αμερικανική κοινωνία έχει κάνει σημαντικά βήματα προς την ισότητα των φύλων κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, αλλά τα παιχνίδια (toys) των παιδιών δείχνουν να κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση, περισσότερο ενισχύοντας παραδοσιακούς ρόλους παρά διευρύνοντας τους. Οι συνέπειες είναι σοβαρές: ο τρόπος που τα κορίτσια παίζουν ίσως επηρεάζει τον τρόπο που αναπτύσσεται ο εγκέφαλος τους.
Υπάρχει μια μακρά ιστορία του μάρκετινγκ των παιχνιδιών με βάση το φύλο. Η κοινωνιολόγος Elizabeth Sweet στο California State University στο Σακραμέντο ανέλυσε πάνω από 7.300 παιχνίδια στους καταλόγους του Sears (σ.τ.μ.:γνωστό πολυκατάστημα στις ΗΠΑ) τον 20ό αιώνα. Ανακάλυψε πως οι διαφημίσεις παιχνιδιών με βάση το φύλο από το 1920 μέχρι το 1950 προωθούσαν παραδοσιακούς ρόλους: η “μικρή νοικοκυρά”, ο “μικρός μηχανικός”. Το 1925, περίπου τα μισά από τα παιχνίδια στον κατάλογο του Sears πωλούνταν αποκλειστικά σε αγόρια ή κορίτσια. Πολλές διαφημίσεις απευθύνονταν στα αγόρια ως “μικροί επιχειρηματίες”, με ένα διαφημιστικό κήρυγμα που απευθυνόταν στους γονείς. Στα 1945 με τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο να τελειώνει και πολλές γυναίκες να αφήνουν τα εργοστάσια για τη ζωή στο σπίτι, η Sweet λέει ότι τα παιχνίδια “ήταν κατά συντριπτική πλειοψηφία στοχευμένα στα κορίτσια με έναν πολύ ρητό τρόπο: Το κοριτσάκι σας θα λατρέψει αυτό το σετ πιάτων”. Συνέχεια